Türkiye-İsrail »yakınlaşması«

Ortadoğu’da bulunan, ama hiç bir zaman Ortadoğulu olamayan »ikiz devletler« Türkiye ve İsrail ilişkilerindeki »normalleşme« eğilimi, Türkiye’deki burjuva medyasında kimilerinin kafasını hayli karıştırmış besbelli. Tescilli Yahudi düşmanı siyasal İslam, Türkiye-İsrail »yakınlaşmasına« İslami hülle arayadursun, biz bu gelişmenin arka planına bakalım.

»Tarafları aklı selime çağırmak«

Kürdistan her anlamda yangın yerine dönmüş, sokağa çıkma yasaklarıyla kent ve kasabalar esir alınmış, yoksul halk tankların, zırhlı araçların ve binlerce askerin, polisin terörüne teslim edilmiş, keyfiyet ve hukuksuzluk had safhaya ulaşmış ve kadın, çocuk, yaşlı, genç demeden infazlara hız verilmişken, tuzu kuru, suya-sabuna dokunmadığından rahatça işinde gücünde olanlardan, başkalarının acılarını seyretmekten başka bir şey yapmayanlardan »ama«lı, »fakat«lı içi boş laf salatalarını dinlemekten gına geldi açıkçası.

Ortadoğu: 21. Yüzyıl’ın barut fıçısı

2011’de Arap dünyasındaki kalkışmalar başladığında, demokratik kamuoyunda ve devrimci güçler arasında emperyalistlerin işbirlikçisi olan Arap despotlarının peş peşe alaşağı edilecekleri ve demokratik dönüşümlerin başlayacağına dair umutlar ifade edilmekteydi. Hatta kimileri, kalkışmaların birer »devrim« olduklarını iddia ediyorlardı. 2015’in Arap dünyasına baktığımızda ise, sadece bu umutların yerlerinde yellerin estiğini değil, çok daha ürkütücü bir resmi görmekteyiz: Ortadoğu kan denizine dönüşmüş durumda. Libya ve Irak devletleri çözülme sürecinde. Lübnan, Suriye ve Yemen de benzer bir sürece sokulmak üzereler. Mısır’daki Sisi diktatörlüğü ülkedeki, özellikle Sina Yarımadası’ndaki yangınla baş edemiyor. Kangren olmuş Filistin sorunu yeni trajedilere gebe. Arap dünyası, artık sayılarının dahi bilinemediği kanlı ihtilaflarla cebelleşiyor. İrili ufaklı sayısız cihatçı çete tüm Ortadoğu’ya – Paris saldırılarında görüldüğü gibi, Avrupa’ya da – dehşet ve korku yayıyor. Kısacası Ortadoğu, alevlerin ortasına bırakılan bir barut fıçısını andırıyor. Fıçı alev aldığında bölgenin, hatta tüm dünyanın yangın yerine dönmesi uzak bir ihtimal değil.

Emperyalizmin Barzani ilgisi

Ankara’ya gelir gelmez soluğu önce MİT’te, ardından Erdoğan’ın yanında alan Mesut Barzani’nin Türkiye ziyaretini özelde Kürdistan’da, genelde ise bölgede önemi sonradan anlaşılacak yeni gelişmelerin habercisi olarak görmek gerekiyor. Burjuva basınından da takip edilebildiği gibi, Barzani ve Güney Kürdistan’da oluşan devletimsi yapı, hiç şüphe ve tereddüte mahal bırakmayacak şekilde, başta Türkiye olmak üzere bölge güçlerinin ve emperyalizmin aşırı ilgisine mazhar oluyor. Erdoğan dahi Irak merkezi hükümetine karşı Barzani’yi koruma altına alıyor.

Kadavra itaati

1534’de Cizvitler tarikatını kuran Loyolalı İgnatiyos, tarikata girecek olanlardan »İtaatkar yaşayacak olanların tanrısal yazgıları için kendilerini, istenilen biçimde kullanılacak bir cansız beden gibi yönlendirecek üstlerine itaat etmelerini« bekliyordu. İgnatiyos’un demirden yasası sonraları Alman siyasi literatürüne »kadavra itaati« olarak girdi ve Rosa Luxemburg tarafından, egemen sınıflara boyun eğen Alman işçi sınıfına yönelik bir eleştiri olarak kullanıldı.