HDP’nin yanılgısı

HDP Eşbaşkanı Demirtaş ilk meclis grubu toplantısında önemli bir konuşma yaptı. Demirtaş, ya da halkın taktığı adla »Selocan« sevdiğimiz, saydığımız, sonuna kadar dayanışma içinde olacağımız bir arkadaşımız. HDP ise sahiplendiğimiz, desteklediğimiz bir parti. Tam da bu nedenle sağlam bir eleştiriyi hak ediyorlar, çünkü önemli bir siyasi yanılgı içerisindeler.

Devrimci Cephe zorunluluğu

7 Haziran seçimlerinde elde edilen başarının muhalif kesimler arasında yol açtığı rahatlama, rehavet ve burjuva demokrasisinin karikatüründen ibaret olan T.C. parlamenter sistemine duyulan anlaşılmaz güven, Suruç katliamı ile çok acı bir şekilde cezalandırıldı. Kapitalist devlet ve burjuvazinin sınıf tahakkümü, kendilerini salt seçim sonuçlarıyla sınırlandırmayacaklarını Suruç’ta bir kez daha kanlı bir biçimde kanıtladılar.

Baltimore’dan sonra, Baltimore’dan önce

»Sınırsız olanaklar ülkesi« ABD’nde yapılan bir araştırma, her 8 saatte 1 insanın polis kurşunları ile öldürüldüğünü ortaya çıkardı. Sosyal medyada yayınlanan bilgiler bu tespiti teyit ediyor. Burjuva medyası dahi buna değiniyor ve polis şiddetini kanıtlayan video ve fotoğrafları ekranlara, gazete sayfalarına taşıyor. Ancak »tarafsız« habercilik gibi görünen bu yayın politikası rafine bir kurgu ile polis ve devlet şiddetini münferitleştirmekte, son derece haklı protestoları ve protestocuların kendilerini polis şiddetine karşı savunmalarını »terör gösterileri« gibi kavramlarla genelleştirmektedir. ABD’nin Ferguson veya Baltimore gibi kentlerinde patlak veren toplumsal olayların burjuva medyasındaki haberlere konu oluş biçimi, bunun iyi örneğidir.

»Tercih ve bedel«

Sabahın köründe kalkmayı oldum olası sevmem, ama Willy hocayı aramak istiyorsan sabahın köründe kalkıp, telefona sarılacaksın. Çaresiz uykulu gözlerle telefonunu çaldırdım. »Ooo! Günaydın delikanlı. Gene çıkmaz sokaklara mı düştün?«. Anlamamıştım. »Hocam, ne çıkmazı, ne sokağı Allasen?«. Hınzırca kıkırdadı, »Soracak sorun olmazsa, aramazsın da ondan«.

»Hayır«dan sonra Yunanistan

Yunanistan halkının referandumda verdiği hiddetli »Oxi!« yanıtı, dünya çapında sol hareketlere umut verdi. Beklenildiği gibi, emperyalist merkezler ve burjuva basını bu açık yanıta sert tepki gösterdi. Elbette bu iyi bir gelişme, ancak sevinmek için henüz çok erken. Hiç oyun bozanlık niyetimiz yok, ama sevinmekten çok kaygılanmanın daha gerçekçi bir tavır olacağını vurgulamamız gerekir. Neden böyle düşündüğümüzü şöyle açıklayalım:

AB emperyalizminin* »yeni güvenlik stratejisi«

2015 Haziran sonunda yapılacak olan AB Devlet ve Hükümet Başkanları Zirvesi, »Avrupa Güvenlik Stratejisi« (AGS) olarak nitelendirilen militarist dönüşümü gündemine alacak. Brüksel’den gelen haberlere göre, AB Dış ve Güvenlik Politikaları Yüksek Temsilcisi Federica Mogherini zirveye »Değişen stratejik durum karşısında dış ve güvenlik politikaları aktörü olarak AB« başlıklı bir rapor sunacak ve 2003’den bu yana yürürlükte olan AGS’nin »yenilenmesi« için bir »tartışma sürecinin« karar altına alınmasını talep edecek.

»Hayır«lı işler, be Palikari!

Sevgili Palikari Çipras,

sana »sintrofos« (yoldaş) yerine Palikari (cesur oğlan, arkadaş) diye hitap etmeme umarım kırılmazsın. İnan, sana »sintrofos« demeyi çok isterdim. Ama yoldaş olabilmenin perspektifine sahip değilsin ne yazık ki. Seçimleri kazandığınızda, Yunanistan Komünist Partili (KKE) yoldaşlarımın uyarılarına rağmen, sevinmedim değil. Pasok veya Nea Dimokratia gibi işbirlikçi burjuva partileri yerine, sol-sosyaldemokratların iktidara gelmesinin Yunanistan halkı ve işçi sınıfının lehine olabileceğine inanmıştım. Ama, KKE’li yoldaşları çok çabuk haklı çıkardınız be Palikari, çok çabuk.